W chwili, gdy spoglądasz na swoje dziecko, możesz się zastanawiać, czy on/ona też mnie widzi? A więc spróbujmy odpowiedzieć na pytanie – jak widzi noworodek?
Dzieci nie rodzą się z umiejętnością widzenia – muszą nad tym pracować. Ich mózgi muszą nauczyć się jak widzieć dobrze.
Noworodki widzą, ale na początku wszystko jest dla nich bardzo niewyraźne i zamazane. Twoje dziecko może rozpoznawać światło, ruch i kształty, ale jest w stanie skupić się jedynie na obiektach znajdujących się w odległości od 20 do 40 centymetrów od niego. Jest to mniej więcej odległość do Twojej twarzy, gdy je trzymasz je podczas karmienia. Dlatego twarze szybko stają się ulubioną rzeczą dziecka. Noworodki bardzo szybko uczą się rozpoznawać twarze swoich rodziców oraz innych bliskich osób.
Kontrasty kolorystyczne, szczególnie czarny i biały, jest najłatwiejszy do rozpoznania dla noworodków. Mogą odróżniać niektóre kolory w ciągu pierwszych kilku tygodni życia, ale nie wiadomo dokładnie ile ani jakie.
Specjalnie zaprojektowane grzechotki z kontrastującymi kolorami mogą wzbudzić zainteresowanie, ale te tak zwane „inteligentne zabawki” niekoniecznie przyspieszą rozwój wzroku. To samo dotyczy karuzeli wieszanych nad łóżeczkiem, chociaż mogą okazać się one pożądaną rozrywką, gdy maluszek obudzi się w środku nocy.
Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to po prostu wchodzić jak najczęściej w interakcje z dzieckiem. Oznacza to uśmiechanie się, robienie śmiesznych min i dawanie mu wielu różnych rzeczy do obejrzenia. Wszystko, od zabawek po zwykłe przedmioty gospodarstwa domowego, będzie nowe i interesujące. I nigdy nie wiesz, co może przyciągnąć jego uwagę.
Chociaż noworodki widzą podstawowe kształty, ich mięśnie oka są słabe i nieskoordynowane, co utrudnia im skupienie się lub podążanie za poruszającymi się obiektami. Dopóki twoje dziecko nie zrozumie, jak sprawić, by jego oczy działały w tandemie, normalne jest zauważenie błądzenie jednego oka. Możesz również zauważyć, że twoje dziecko ma czasami oczy skrzyżowane, ale nie ma się czym przejmować. Jeśli jednak zauważysz, że stan ten utrzymuje się dłużej niż przez dwa miesiące, skontaktuj się z okulistą. Lekarz sprawdzi, jaka przyczyna kryje się za zezem, który u noworodków jest często spowodowany problemami mięśniowymi. Może to być również niedowidzenie (leniwe oko), które występuje, gdy droga między jednym okiem a mózgiem nie otrzymuje właściwych sygnałów i stymulacji nerwów. Oba są zwykle stosunkowo łatwe do skorygowania, szczególnie jeśli zostały wykryte wcześnie.
Pamiętaj, że głęboka percepcja i jasność widzenia Twojego dziecka – czyli ostrość i szczegóły – nie osiągną wysokiego poziomu aż do wieku około ośmiu miesięcy.
Krytyczny okres rozwoju wzroku dziecka następuje pomiędzy narodzinami a wiekiem 10 lat. Aby upewnić się, że wzrok Twojego malucha jest zdrowy od samego początku, poproś o ocenę pediatryczną między 3 a 5 rokiem życia, szczególnie jeśli urodził się przedwcześnie lub jeśli problemy z widzeniem występują w rodzinie.
